Nasıl Yapmalı?

ne-yapmali1

26 Mart 2020

Dünya çapında ve sadece insanlar üzerinde olumsuz etkileri olan bir virüs istilası ile karşı karşıyayız.

İnsanlık, hayatta kalmak ve/veya zaman kazanmak için savaşıyor.

Tehdit altındaki her canlı gibi “savaş veya kaç” komutlarından uygun gördüğünü seçiyor. Önemli bir kısmı saldırıdan korunmak için izolasyon ve karantina önlemlerine uymaya çabalarken hastalığa yakalananlar ve sağlık çalışanları ise savaş veriyor.

Sevme, paylaşma, ortak hareket etme, tahammül gösterme konusunda pek de başarılı sınavlar veremeyen insanoğlu kendi tarihi boyunca “en iyi yaptığı” işi yapıyor ve savaşıyor.

Üstelik savaşların en zoru olan “savunma savaşı” organize etmeye çalışıyor.

Savaş tarihçilerinin ifadesiyle “savunma savaşları” kazanılması en zor savaşlardandır.

Savaşlar liderleri ile anılsa da her savaş gibi geride başarılı bir organizasyon ve gizli kahramanlar bırakır.

Çanakkale ve Kurtuluş savaşları - ki bunlar da savunma savaşlarıdır- sırasında görev alan ve sonrasında çeşitli nedenlerle Cumhuriyet tarihinin “karanlık” sayfaları arasında kalan Behiç Erkin’i ( 1876- 1961) burada hatırlamamız gerekiyor.

Ülkemizde demiryollarının kurucusu ve adı geçen savaşlar sırasında bir lojistik sihirbazı olarak anılan Behiç Erkin orduların savaş alanına taşınması, yer değiştirmesi, ağır savaş koşullarında askerlere gıda ve mühimmatın sürekli akışını gerçekleştirecek organizasyonu kuran kişidir.

Her iki savunma savaşı da lojistik akışın iyi ve doğru organizasyonuyla ordunun moral olarak ayakta kalması, tutunması ve direnmesi ile kazanılmıştır.

Günümüzde de tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de bir virüse karşı savunma savaşı veriliyor.

Sağlık çalışanları cephede yerlerini almış durumdalar ve virüs nedeniyle kendi içlerinden de ilk kayıplarını vermeye başladılar.

Böyle bir mücadelede yine lojistik ve onunla birlikte gelen moralin ne denli önemli olduğunu hepimiz görüyoruz.

Sağlık çalışanlarının cephede tutunabilmesi, hastalarını yaşatabilmeleri için gereken koruyucu donanım, mühimmat ve tıbbi malzemeyi en ücra köşedeki sağlık ocağına kadar ulaştıracak ülke çapındaki bir organizasyonun gerekliliğini geçmiş deneyimlerimizden biliyoruz.

Uzun süreceği öngörülen savaş süresince sağlık sisteminin eksikliklerini kılcallarına kadar yönetecek ve lojistik akışı sağlayacak bir organizasyon kurulmadan cepheyi ayakta tutmak kolay görünmüyor.

Savaş tarihçilerine göre savunma savaşları ilk ve güçlü saldırıyı atlattıktan sonra saldıran tarafın gücü kırılana kadar süren ve sabır gerektiren süreçlerdir.

Virüsün ilk ve en güçlü saldırısının yaşanmakta olduğu günlerden geçerken cephede görev yapan sağlık neferlerine ve hastalara yönelik lojistik yönetiminin iyi kurgulanması ve işlerlik kazanması gerektiği açıktır.

Virüs etkisinin gücünü azaltmak için alınan izolasyon ve karantina önlemleri kadar koruyucu malzeme ve ilaç desteği konusunda kuşkuya yer bırakmayacak “görünür” merkezi bir organizasyonun hızlı ve etkin faaliyete geçirilmesi gerekiyor. (Her sağlık biriminin talebini girebileceği ortak bir yazılım ve birimler arasında aktarımı sağlayacak hızlı ve etkin dağıtım mekanizması iyi bir başlangıç olabilir.)

Sonrası mı?

Şair Hazar Alapınar’ın dizeleri ile bitirelim.

“Sonra güneş çok batıp çıkacak

Karacaklar bizi de yeni hamurdan”

Dr. Mehmet Uhri

Leave a Reply