Ölümsüz Ağaç Dedikleri

cefce07f-aa05-4214-a739-a623b9688b63

Ege’ye doğru yola koyulmuştum. Arabada yalnızdım. Acelem de yoktu.

Ücretli yola para kaptırmamak için eski dağ yolunu tutmasam o bilge köylü ve konuşkan eşini hiç tanımayacaktım.

Şiddetli yağmur yağıyordu. Yaşlı kadını ve ondan da yaşlı adamı o yağmurda dağ başında yol kenarında görünce yanlarında durup gidecekleri yere bırakabileceğimi söyledim. Üstleri hayli ıslanmış olduğu için çekindiklerini görünce ısrar ettim. Adam ön koltuğa, sonradan  hanımı olduğunu öğreneceğim kadın ise arka koltuğa oturdu.

Bu dağ başında ne aradıklarını ve nereye gitmekte olduklarını sordum. Adam cevap vermedi. Kadın yakınlardaki köyde oturduklarını, gece yağan yağmur ve fırtınanın diktikleri zeytin fidanlarına zarar verip vermediğine bakmaya gittiklerini, bu arada kocasının delice bir zeytin ağacını aşılama çabası yüzünden gecikip yağmura yakalandıklarını anlattı.

Adam elindeki torbadan çıkardığı dağ çileklerini uzatıp “Ye de ağzın tatlansın oğul, bunun dırdırı bitmez” dedi. Bu sözler üzerine kadın bir süre daha söylendi.

Her ikisinin de hayli yaşlı olmasına karşın zeytin fidanı dikiyor olması ilgimi çekmişti.

-          Bildiğim kadarıyla zeytin fidanları yavaş büyür, umarım diktiğiniz fidanların meyvesini görürsünüz.

-          Orasını Allah bilir. Ben o zeytinleri torunum için dikiyorum. O fidanları, torunumla topladığımız delice zeytinlerden filizlendirip götürüp birlikte ektik.

-          Yani bunca zahmet delice zeytinler için mi? Aşılı fidan alıp dikilse daha kolay olmaz mıydı?

Kadın arkadan lafa girip “Konuş oğul, konuş. Beni dinlemiyor belki seni dinler” diyerek sözlerime destek verdi. Bizimki bir süre sustuktan sonra eliyle direksiyonu işaret edip; “Direksiyona oturunca hayat hızlanıyor. Her şey çabucak olsun istiyorsun. Köy yerinde acelemiz yok ki. Zeytini ben dikerim, torunum aşılar ondan sonra gelenler de toplar. Bu hep böyledir. Ölümsüz ağaç dedikleri de bundan öte” diye yanıt verdi.

Kadın ise kocasının hep dağ bayır gezip yabani zeytin ağaçlarını aşıladığından yakındı. Bizimki dağ çileği dolu torbayı açıp “Dedim ya bitmez dırdırı, al da ağzın tatlansın” deyince kadın yine söylendi.

92e00719-d677-40c1-a6cb-7228475e989c

Bir ara adama dönüp “İyi de neden zeytin? Neden ceviz, badem veya meyvesi daha iyi para eden başka ağaç değil de bunca çaba neden zeytin için?” diye sordum. Kadın bu sözlerime de “konuş oğul konuş. Beni dinlemiyor, sen söyleyince dinler belki” diye destek verince gülmemek için kendimi zor tuttum.

Bizimki ise cebinden çıkardığı küçük zeytin tanesini bana gösterip “Bu soruyu rahmetli dedeme sorduğumda bana bir zeytin tanesi gösterip zeytinin insan gözüne benzediğini, geçmişte yaşamış ölmüş gitmiş ancak hayata doyamamış insanların ruhuna göz olduğunu anlatmıştı. Bir zeytin tanesini filizlendirip büyütüyor ağaç ediyorsun. O büyüttüğün ağacın zeytinleri ruhuna göz olup ardında bıraktığın dünyayı görmeni sağlıyor. O ağacın zeytinlerini toplayıp başka yerlere ekiyorsun. O ektiğin ağaçlar da gün gelip meyve veriyor ruhuna göz oluyor. Hayatın tükense de yetiştirdiğin ağaçlar sayesinde gözlerin dünyada kalıyor. Daha ne olsun?” diye yanıt verdi.

Karısı arkadan “Bizim beye yaşlanınca bir haller oldu. Ölecem diye korkuyor, bu aralar hep böyle garip konuşuyor” dedi.

Bizimki yine cevap vermedi.

Yağmur hafiflemiş köye yaklaşmıştık. Adam eliyle işaret edip “yol ayrımında inelim” dedi. Eve kadar götürebileceğimi söylesem de yağmur yüzünden köy içi toprak yolun araba için uygun olmadığını söyleyip istemedi. Israr etmedim. İnmeden cebinden çıkardığı bir avuç delice zeytin tanesini avucuma bıraktı.

-          Bak oğul, şimdi sen de biliyorsun bedenin gitse de ruhuna göz olan zeytinin hikmetini, bu ağaca neden ölümsüz ağaç dediklerini ve üç kuruş para için başka ağaç dikmenin anlamsızlığını. Bu delice zeytinler sende kalsın. Belki günün birinde sen de bir zeytin ağacın olsun istersin.

-          İyi de neden özellikle delice zeytin, normal zeytin ekilse olmaz mı?

-          Hala anlamadın mı? Önemli olan zeytinin yabani olup olmadığı değil. Bırak diktiğin ağaç bizler gibi yabani zeytin olarak büyüsün. Gün gelir elbet biri aşılar olgunlaştırır. Hayat da böyle değil mi? Yabani bir zeytin gibi dünyaya yalnız gelsek de birbirimizi aşılayıp adam etmiyor muyuz?

Hanımı araya girip “Sorma oğul, bizim bey bu yüzden dağda bayırda dolaşıp bulduğu delice zeytinleri aşılar. Bir gün kalacak oralarda, umuru değil” dedikten sonra kocasının koluna girip “Hadi bey, yağmur indirmeden gidelim” diye söylendi. Bizimki yine cevap vermedi.

Elindeki dağ çileği torbasını “Hakkını helal et evlat. Bizden bir damak tadı kalsın, yolun açık olsun” diyerek ön koltuğa bıraktı.

Bir süre orada durup onları izledim. Kadın adamın koluna girmiş yine bir şeyler anlatıyor, adam ise sesini çıkarmadan köye doğru ağır adımlarla yürümeyi sürdürüyordu. Avucuma bıraktığı delice zeytin taneleri ise sanki “seninle küçük bir işimiz var” dercesine bana bakıyordu.

Mehmet Uhri

2 Responses to “Ölümsüz Ağaç Dedikleri”

  1. KEMAL YENLİÇ diyor ki:

    ÇOK GÜZEL

  2. SEVDA YILMAZ diyor ki:

    HARİKA!!!

Leave a Reply